Karta sieciowa: 
chociaż formalnie jest przypisana do warstwy łącza danych
w modelu odniesienia ISO/OSI, funkcjonuje również w warstwie fizycznej. Jej podstawowa rola polega na translacji równoległego sygnału generowanego przez komputer do formatu szeregowego wysyłanego medium transmisyjnym. Każda karta sieciowa ma unikatowy w skali całego świata adres fizyczny (sprzętowy) MAC (ang. Media Access Control), składający się z 48 bitów i przedstawiany przeważnie w postaci 12 cyfr w zapisie szesnastkowym.
Pierwszych 6 szesnastkowych cyfr adresu MAC identyfikuje producenta OUI (ang. Organizational
Unique Identifier), a ostatnie 6 szesnastkowych cyfr reprezentuje numer seryjny karty danego producenta.
Każde urządzenie sieciowe musi zawierać kartę sieciową i tym samym ma adres MAC.

Wzmacniak
jest najprostszym elementem sieciowym stosowanym do łączenia różnych sieci LAN. Głównym
zadaniem wzmacniaka jest regeneracja (wzmocnienie) nadchodzących doń sygnałów i przesyłanie
ich pomiędzy segmentami sieci. Wzmacniak może łączyć różne sieci ale o jednakowej architekturze, używając tych samych protokołów, metod uzyskiwania dostępu oraz technik transmisyjnych. Wzmacniak
jest urządzeniem nieinteligentnym, nie zapewnia izolacji między segmentami, nie izoluje też uszkodzeń
i nie filtruje ramek, w związku z czym informacja, często o charakterze lokalnym, przenika do pozostałych segmentów, obciążając je bez potrzeby.
Koncentrator jest podstawowym urządzeniem sieciowym w topologii gwiazdy. Każde stanowisko sieciowe jest podłączone do koncentratora, który jest centralnym elementem sieci. Koncentratory zawierają określoną liczbę portów, z reguły od 4 do 48. Jeżeli jest więcej stanowisk niż portów koncentratora, to wtedy należy użyć dodatkowego koncentratora i połączyć je ze sobą. W przypadku dużych sieci jest możliwe kaskadowe łączenie koncentratorów. Niestety, większe sieci, oparte wyłącznie na koncentratorach, są nieefektywne, gdyż wszystkie stacje w sieci współdzielą to samo pasmo. Jeżeli jedna stacja wyemituje jakąś ramkę, to pojawia się ona zaraz we wszystkich portach koncentratorów. Przy większym ruchu powoduje to kompletną niedrożność sieci.

Most jest urządzeniem służącym do wzajemnego łączenia sieci lokalnych. Mosty, podobnie jak wzmacniaki, pośredniczą pomiędzy dwoma sieciami, mają przy tym większe możliwości. Największą ich zaletą jest to, że filtrują ramki, przesyłając je z segmentu do segmentu wtedy, gdy zachodzi taka potrzeba.


Przełącznik
Zadaniem przełącznika jest podział sieci na segmenty. Polega to na tym, że jeżeli w jakimś segmencie występuje transmisja danych angażująca jedynie stacje znajdujące się w tym segmencie, to ruch ten nie jest widoczny poza tym segmentem. Wydatnie poprawia to działanie sieci poprzez zmniejszenie natężenia ruchu i wystąpienia kolizji.

Router służy do zwiększania fizycznych rozmiarów sieci poprzez łączenie jej segmentów. Urządzenie to wykorzystuje logiczne adresy hostów w sieci. Ponieważ komunikacja w sieci jest oparta na logicznych adresach odbiorcy i nadawcy, przesyłanie danych i informacji jest niezależne od fizycznych adresów urządzeń. Oprócz filtracji pakietów pomiędzy segmentami, router określa optymalną drogę przesyłania danych po sieci między nadawcą i odbiorcą.

Model TCP/IP różni się od modelu OSI/ISO tym, zamiast 7 warstw są 4.

 Warstwa dostępu do sieci – określa właściwe procedury transmisji danych w sieci, w tym dostęp do medium transmisyjnego.

Warstwa internetu – odpowiada za adresowanie logiczne i transmisję danych, a także za fragmentację i składanie pakietów w całość.

Warstwa transportu – odpowiada za dostarczanie danych, inicjowanie sieci, kontrole błędów i sprawdzanie kolejności segmentów.

Warstwa aplikacji –  obejmuje trzy górne warstwy modelu odniesienia ISO/OSI realizując ich zadania.

1. Warstwa fizyczna (ang. physical layer) – definiuje elektryczne, mechaniczne, proceduralne i funkcjonalne
mechanizmy aktywowania, utrzymywania i dezaktywacji fizycznego połączenia pomiędzy urządzeniami sieciowymi.
Warstwa ta jest odpowiedzialna za przenoszenie elementarnych danych (bitów) za pomocą sygnałów
elektrycznych, optycznych lub radiowych.

2. Warstwa łącza danych (ang. data link layer) – zapewnia niezawodne przesyłanie danych po fizycznym medium
transmisyjnym. Warstwa to jest odpowiedzialna za adresowanie fizyczne (sprzętowe), dostęp do łącza,
informowanie o błędach i kontrolę przepływu danych.

3. Warstwa sieci (ang. network layer) – zapewnia łączność i wybór optymalnych ścieżek między dwoma dowolnymi
hostami, znajdującymi się w różnych sieciach. Do podstawowych funkcji tej warstwy należy: adresowanie
logiczne oraz wybór najlepszych tras dla pakietów

4. Warstwa transportu (ang. transport layer) – odpowiedzialna jest za ustanowienie niezawodnego połączenia
i przesyłania danych pomiędzy dwoma hostami. Dla zapewnienia niezawodności świadczonych usług, w tej
warstwie sa wykrywane i usuwane błędy a także jest kontrolowany przepływ informacji.

5. Warstwa sesji (ang. session layer) – ustanawia, zarządza i zamyka sesje pomiędzy dwoma porozumiewającymi
się ze sobą hostami. Ponadto warstwa ta synchronizuje komunikację pomiędzy połączonymi hostami
i zarządza wymianą danych między nimi.

6. Warstwa prezentacji (ang. presentation layer) – odpowiedzialna jest za właściwą reprezentację i interpretację
danych. Warstwa ta zapewnia, że informacje przesłane przez warstwę aplikacji jednego systemu będą
czytelne dla warstwy aplikacji drugiego systemu.

7. Warstwa aplikacji (ang. application layer) – świadczy usługi sieciowe dla programów użytkowych (przeglądarek
internetowych, wyszukiwarek, programów pocztowych itp.).

Został opracowany, aby określić wymianę informacji pomiędzy połączonymi w sieć
komputerami różnych typów. Składa się on z siedmiu warstw.

Wyróżniamy 3 rodzaje sieci ze względu na ich zasięg:
-Sieć LAN – (ang. Local Area Network) obejmuje stosunkowo niewielki obszar i zwykle łączy urządzenia
sieciowe w ramach jednego domu, biura, budynku.

-Sieć MAN – (ang. Metropolitan Area Network) jest siecią, która łączy sieci LAN i urządzenia komputerowe
w obrębie danego miasta. Zasięg tej sieci zawiera się zwykle w przedziale od kilku do kilkudziesięciu kilometrów.

-Sieć WAN – (ang. Wide Area Network) jest siecią o zasięgu globalnym. Łączy ona sieci w obrębie dużych
obszarów, obejmujących miasta, kraje a nawet kontynenty.

Wyróżniamy dwa typy sieci:
– klient-serwer -> administratorem w tej sieci jest serwer, role komputera w tej sieci:

 ■serwer baz danych – do udostępniania dowolnych danych;
■ serwer poczty elektronicznej – do przechowywania i zarządzania pocztą elektroniczną przychodzącą
i wychodzącą z serwera;
■ serwer usług katalogowych – do optymalnego zarządzania zasobami firmy;
■ serwer stron WWW – do obsługi zasobów „globalnej pajęczyny”, przeglądarek, wyszukiwarek;
■ serwer plików i drukarek – do udostępniania dowolnych plików (na określonych zasadach) i drukarek;
■ serwer faksów – do zarządzania i obsługi faksami;
■ klient – użytkownik komputera w sieci.

– peer-to-peer -> w tym typie sieci nie ma nadrzędnego urządzenia, wszystkie stacje robocze w tej sieci są administratorami.

*Do zalet tego typu sieci należą:
niski koszt wdrożenia,
nie jest wymagane oprogramowanie do monitorowania i zarządzania,
nie jest wymagane stanowisko administratora sieciowego.

*Natomiast wadami tego rozwiązania są:
mniejsza skalowalność rozwiązania,
niższy poziom bezpieczeństwa,
każdy z użytkowników pełni rolę administratora.

Zagłębiając się bardziej w termin dotyczący sieci itp. nie raz mogliśmy się natknąć na pojęcie protokołu
sieciowego.

Co to jest zatem ten dany protokół?
(od ang. Internet Protocol) – protokół komunikacyjny warstwy sieciowej modelu OSI (warstwy internetu w modelu TCP/IP). Protokół internetowy to zbiór ścisłych reguł i kroków postępowania, które są automatycznie wykonywane przez urządzenia w celu nawiązania łączności i wymiany danych.

Czym jest sieć komputerowa, pewnie większość z Nas wie o tym, ale czy znamy dokładne wytłumaczenie owego terminu?

Sieć komputerowa – zbiór komputerów i innych urządzeń połączonych z sobą kanałami komunikacyjnymi oraz oprogramowanie wykorzystywane w tej sieci. Umożliwia ona wzajemne przekazywanie informacji oraz udostępnianie zasobów własnych między podłączonymi do niej urządzeniami, zwanymi punktami sieci.