Protokół STP (ang. Spanning Tree Protocol) — protokół zatwierdzony w dokumencie IEEE 802.1d pozwalający na kontrolę połączeń pomiędzy przełącznikami — jeśli
między nimi występują zwielokrotnione połączenia, są one blokowane i uruchamiane jedynie w przypadku wystąpienia awarii połączenia podstawowego. W sieci wykorzystującej protokół STP istnieje główny przełącznik zarządzający, w którym są ustawiane łącza redundantne (zapasowe) w celu zachowania ciągłości pracy na wypadek awarii jednego z nich. Łącza zapasowe są blokowane przez protokół STP i uruchamiane jedynie w przypadku awarii. Istnieją modyfikacje protokołu: RSTP (ang. Rapid Spanning Tree Protocol) opisany w dokumencie IEEE 802.1w, pozwalający na szybsze wznowienie prawidłowej pracy sieci, oraz MSTP (ang. Multiple Spanning Tree Protocol) opisany w dokumencie IEEE 802.1s, który umożliwia równoważenie obciążenia pomiędzy przełącznikami i zapewnia równocześnie wiele ścieżek transmisji.

Protokół SNMP (ang. Simple Network Management Protocol), opisany w dokumencie RFC 1157, to uniwersalny protokół służący do zarządzania urządzeniami sieciowymi i monitorowania ich. Działanie protokołu polega na rozsyłaniu zapytań przez oprogramowanie nadrzędne (ang. manager) do agentów SNMP pracujących na urządzeniach sieciowych w celu zdobycia informacji o ich aktualnym stanie. Dane te są gromadzone w bazie MIB (ang. Management Information Base). Przełączniki dodatkowo mogą zostać skonfigurowane tak, aby wysyłać informacje w przypadku określonych zdarzeń sieciowych, takich jak awaria łącza czy niewłaściwa próba połączenia.

Port Mirroring funkcja pozwalająca na przesyłanie danych z wybranego portu lub wybranej sieci VLAN równocześnie do innego portu — tworzy się kopia przechodzących przez urządzenie danych (ten jeden port działa tak, jak całe urządzenie „poprzedniej generacji”, czyli koncentrator, ruch jest powielany, a nie przekazywany pomiędzy wybranymi portami). Operacja taka daje możliwość monitorowania ruchu na wybranym segmencie sieci, na wybranym porcie lub na wybranej sieci VLAN. W przypadku urządzeń firmy Cisco funkcja ta nosi nazwę SPAN (ang. Switched Port Analyzer) lub RAP (ang. Roving Analysis Port) w przypadku urządzeń firmy 3Com.

QoS (ang. Quality of Service) — usługa pozwalająca na kształtowanie ruchu w celu poprawienia jakości usług transmisji danych. Usługa QoS umożliwia ustawienie priorytetów dla wybranego typu ruchu sieciowego w celu zapewnienia jak najlepszej jakości dostarczanych usług (np. ruch VoIP powinien mieć wyższy priorytet przy transmisji niż inne przesyłane dane, przykładowo pliki pobierane protokołem FTP).

• Konfiguracja switcha.

• Konfiguracja IPv4

• Ustawienie adresu switcha

• Pingowanie kolegów

• Hakowanie plików z pulpitu kolegi

Każdy adres IP jest 32-bitową liczbą, składającą się z czterech oktetów (liczb ośmiobitowych). Adresowanie TCP/IP jest łatwiej zrozumieć przyjmując koncepcję, że każdy sposób adresowania jest ściśle związany z funkcją i zadaniami danego komputera. Każdy komputer (a dokładniej węzeł) w sieci TCP/IP ma niepowtarzalny, 32-bitowy adres IP identyfikujący nie tylko komputer, lecz również sieć do której należy. Na adres IP składają się trzy podstawowe elementy:

• bity określające klasę adresu,
• część identyfikująca sieć lokalną (LAN),
• część identyfikującą konkretny komputer w sieci. 

  W istniejącej klasyfikacji wyróżnia się pięć klas adresów:

  • Klasa A,
  • Klasa B,
  • Klasa C,
  • Klasa D,
  • Klasa E. 

  
  

NetWatch – pozwala na monitorowanie dostępności wybranego urządzenia.

WinTools – pozwala odczytywać informacje udostępniane przez usługę WMI
(ang. Windows Management Instrumentation), która umożliwia zarządzanie zasobami
komputerów pracujących w systemie Windows, takimi jak dostępne usługi, informacje
o dyskach, zapisy w dziennikach systemowych itp.

Ping – pozwala na wizualną prezentację wyników działania komendy ping,
dodatkowo zawiera 5 -minutową historię, dzięki czemu można zaobserwować zmiany
w dostępie do wybranego komputera czy urządzenia.

Trace – to narzędzie prezentujące kolejne routery na trasie wędrówki pakietu IP do
adresu docelowego. Dodatkowo są podawane czasy odpowiedzi oraz
liczba pakietów utraconych, co pozwala określić miejsce powstawania zatorów w sieci,
dzięki lokalizacji wolno działających lub przeciążonych routerów. Jest to odpowiednik
polecenia tracert w systemie Windows.

Lookup  – pozwala na zbadanie rekordów DNS określonej domeny. Działa podobnie
jak komenda nslookup systemu Windows, przy czym automatycznie podaje
wszystkie wpisy dotyczące wybranej domeny oraz informację z bazy WHOIS, która
zawiera dodatkowe dane o domenie, takie jak właściciel, dane kontaktowe, czas wygaśnięcia
itp.

Przepustowość – pozwala zbadać  prędkość łącza.

NetCheck  – pozwala na sprawdzenie jakości połączenia z wybranym urządzeniem.

TCP/IP  – workshop to narzędzie pozwalające na nawiązanie bezpośredniego połączenia
z wybranym portem TCP/UDP. Narzędzie pozwala tworzyć i wysyłać zapytania kierowane
bezpośrednio na wybrany port oraz śledzić odpowiedzi przekazywane przez serwer

Skanuj porty – pozwala na sprawdzenie dostępnych usług (portów nasłuchujących)
na wskazanym urządzeniu. Narzędzie umożliwia wybranie zakresu skanowanych
portów oraz określenie limitu czasu na odpowiedź.

Światłowód :
to włókno szklane z centralnie umieszczonym rdzeniem przewodzącym światło, otoczonym cylindrycznym płaszczem odbijającym promienie świetlne i zewnętrzną powłoką lakierniczą, nadającą włóknu odpowiednią odporność i wytrzymałość mechaniczną.
Medium transmisyjnym światłowodu jest rdzeń o kołowym przekroju, wykonany ze szkła krzemionkowego SiO2, czyli tzw. szkła kwarcowego.
Płaszcz otaczający rdzeń jest wykonany z czystego szkła kwarcowego, natomiast sam rdzeń włókna ma domieszkę germanu i innych pierwiastków rzadkich, co zwiększa współczynnik załamania światła w rdzeniu o wielkość zależną od koncentracji domieszki – w praktyce o ok. 1 proc.

Światłowód możemy podzielić na :

a)jednomodowy                                                                                                  b)wielomodowy

do jego rdzenia wprowadzony jest tylko                                                            do jego rdzenia jest wprowadza-
jeden promień światła                                                                                           nych wiele promieni światła

Zalety :

-Wysoka przepustowość
-Transmisja na długie odległości
– Znikoma wrażliwość na zakłócenia elektromagnetyczne

Wady :
-rozmycie sygnału
– trudniejsze w instalacji
-drogi sprzęt sieciowy wykorzystujący światłowody

Sygnał w światłowodach należy wzmacniać kiedy, są one dłuższe niż 150km!!

Standard  EIA/TIA 568  A /B

Kabel prosty i crossowy

Kabel konsolowy

Złącze RJ-45

Wtyk RJ-45

Złącze RJ-45-Rj-45

Zaciskarka

System AWG
Średnica kabli jest zazwyczaj mierzona przy użyciu systemu American Wire Gauge (znanego również jako
Brown & Sharpe Wire Gauge). AWG jest standardem używanym do pomiarów średnicy kabli miedzianych i aluminiowych w USA. Typowe kable sieciowe mają średnicę z przedziału od 12 do 26 AWG. Im niższy numer wskaźnika, tym grubszy przewód. Grubszy przewód charakteryzuje się mniejszą opornością i może przenieść więcej prądu, co daje lepszy sygnał na dłuższych odległościach.

*Skrętka UTP –
to przeważnie cztery pary przewodów w jednej
osłonie. Każda para jest skręcona ze zmiennym splotem (1 zwój na 6-10 cm) chroniącym transmisję przed oddziaływaniem otoczenia, jak
: silniki, przekaźniki czy transformatory. Przepustowość skrętki jest zależna od
tzw. kategorii. Skrętka kategorii 1 to kabel telefoniczny, kategorii 2 – jest przeznaczona do transmisji danych z szybkością 4 Mb/s, kategorii 3 – do transmisji o przepustowości do 10 Mb/s, kategorii 4 – do 16 Mb/s, a kategorii 5 – do ponad 100 Mb/s. Maksymalna długość połączeń dla UTP wynosi 100 m.

Skrętka STP – ma miedziany oplot, osłonę z folii pomiędzy parami
przewodów i dookoła każdego z nich. Przewody są skręcone. To wszystko zapewnia wysoki stopień odporności na zewnętrzne pola elektromagnetyczne. Maksymalna długość połączeń dla STP wynosi 250 m.

Skrętka FTP – est odmianą kabla będącego skrzyżowaniem UTP z STP. Kabel
FTP to skrętka UTP otoczona aluminiową folią ekranującą z przewodem lub bez przewodu uziemiającego.

Topologia magistrali – do niedawna była jedną z najpopularniejszych topologii
sieciowych. Składa się z wielu komputerów przyłączonych do wspólnego kabla koncentrycznego.

Topologia gwiazdy – zawiera centralny koncentrator połączony ze wszystkimi komputerami
użytkowników za pomocą kabli skrętkowych. Cały ruch w sieci odbywa się przez koncentrator lub
przełącznik. W stosunku do pozostałych topologii, struktura gwiazdy ma parę zalet. Jedną z nich jest łatwość konserwacji i łatwiejsza diagnostyka.

Topologia rozszerzonej gwiazdy – to obecnie najczęściej stosowana topologia sieciowa. Umożliwia dużą skalowalność, zwłaszcza gdy są stosowane przełączniki jako węzły centralne.

Topologia pierścienia – wiele stacji roboczych łączy się za pomocą jednego nośnika informacji
w zamknięty pierścień. Okablowanie nie ma żadnych zakończeń, bo tworzy pełny krąg. Każdy węzeł
włączony do pierścienia działa jak wzmacniak, wyrównując poziom sygnału między stacjami. Dane poruszają się w pierścieniu w jednym kierunku, przechodząc przez każdy węzeł. Jedną z zalet topologii pierścienia jest niewielka potrzebna długość kabla, co obniża koszty instalacji.

Topologia siatki – jest stosowana w rozwiązaniach nadmiarowych (redundantnych), aby
zapewnić bardzo wysoki poziom niezawodności. W topologii tej urządzenia sieciowe są połączone ze sobą
każdy z każdym.

Topologia hierarchiczna – (zwana również topologią drzewa lub rozproszonej gwiazdy) jest utworzona z wielu magistrali liniowych połączonych łańcuchowo. Zasada jej działania polega na dublowaniu poszczególnych magistrali. Początkowa pierwszą magistralę liniową dołącza się do koncentratora , dzieląc ją na dwie lub więcej magistral za pomocą przewodów koncentrycznych – w ten sposób powstają kolejne magistrale.

Topologia fizyczna (ang. physical topology) jest związana z fizycznym (elektrycznym, optycznym, radiowym) łączeniem ze sobą urządzeń sieciowych.
Topologia logiczna (ang. logical topology) określa standardy komunikacji, wykorzystywane w porozumiewaniu się urządzeń sieciowych.